tracić wartość

См. также в других словарях:

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• starzeć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk IIIa, starzeć sięeję się, starzeć sięeje się, starzeć sięrzał się, starzeć sięrzeli się {{/stl 8}}– postarzeć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zestarzeć się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dewaluować — ndk IV, dewaluowaćluuję, dewaluowaćluujesz, dewaluowaćluuj, dewaluowaćował, dewaluowaćowany «przeprowadzać reformę pieniężną polegającą na dewaluacji; powodować dewaluację» Dewaluować pieniądz. przen. «obniżać wartość, znaczenie czegoś» Życie… …   Słownik języka polskiego

• dekapitalizować — ndk IV, dekapitalizowaćzuję, dekapitalizowaćzujesz, dekapitalizowaćzuj, dekapitalizowaćował, dekapitalizowaćowany «powodować dekapitalizację, sprawiać, że coś się zużywa, niszczy, traci na wartości» Dekapitalizować swój majątek. dekapitalizować… …   Słownik języka polskiego

• dekapitalizować się – zdekapitalizować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} tracić wartość, starzeć się na skutek zaniechania bieżących inwestycji, remontów itp., ulegać dekapitalizacji :{{/stl 33}}{{stl 10}}Niedoinwestowany zakład szybko się dekapitalizuje. Dekapitalizujące się środki trwałe.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dewaluować się – zdewaluować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać dewaluacji, tracić wartość, znaczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie wojny zdewaluowało się pojęcie człowieczeństwa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plan — 1. Być na pierwszym planie; wysunąć się, wybić się na pierwszy plan; znaleźć się na pierwszym planie «być najważniejszym, mieć największe znaczenie, największą wartość; stawać się najważniejszym, zyskiwać największe znaczenie, największą wartość» …   Słownik frazeologiczny

• bankrutować — ndk IV, bankrutowaćtuję, bankrutowaćtujesz, bankrutowaćtuj, bankrutowaćował «stawać się bankrutem» Bankrutować na hodowli lisów. przen. «tracić znaczenie, wartość, wpływy» Bankrutująca ideologia …   Słownik języka polskiego

• cenny — cennynni, cennynniejszy 1. «mający dużą wartość materialną; drogi, kosztowny, wartościowy» Cenna biżuteria. Cenne futro. Schować cenniejsze rzeczy. 2. «mający duże znaczenie; ważny, szacowny; ceniony» Cenny zabytek. Tracić cenny czas. Rady,… …   Słownik języka polskiego

• pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …   Słownik języka polskiego

• znaczenie — n I 1. rzecz. od znaczyć. 2. lm D. znaczenieeń «treść, której znakiem jest wyraz (wypowiedź); to, co dany wyraz (rzadziej gest, znak) znaczy, sygnalizuje» Dosłowne, podstawowe, realne, przenośne, pochodne znaczenie wyrazu. Objaśnić znaczenie… …   Słownik języka polskiego